Pianoles
Het is alweer een aantal jaren geleden dat iemand mij tijdens een etentje bij vrienden vroeg wat ik deed in het dagelijks leven. Vol enthousiasme vertelde ik over de pianolessen die ik gaf en de optredens die ik af en toe had. “Leuk, maar wat doe je voor werk?” was de reactie die ik kreeg. Ik was zó uit het veld geslagen, dat ik voor het toetje maar ergens anders ben gaan zitten…
Toch is dit waar we als muziekdocenten vaker mee te maken krijgen. Mensen zien ons werk als een veredelde hobby en hebben geen idee wat het inhoudt om af te studeren aan het Conservatorium en je onderwijsbevoegdheid te halen. Of wat het betekent om een lespraktijk van zo’n 50 leerlingen te hebben en voor hen allemaal een persoonlijk leerplan uit te stippelen en repertoire uit te zoeken.
Ook gebeurd: Na het bijwonen van een groepsles aan 4 kinderen kwam een moeder naar me toe en zei: “Wat heb jij een fantastische baan! Wat heerlijk om zo met kinderen en hun muzikale ontwikkeling bezig te kunnen zijn!”
En dat is het ook! Daarbij maakt het niet uit of ik lesgeef aan absolute beginners of gevorderde leerlingen. Ik vind het leuk om het leerproces waar zij in zitten te begeleiden en de vooruitgang die zij boeken te zien. Een jonge leerling die al vóórdat de les begint naar binnen stormt en roept “Juf, ik heb een extra liedje geleerd en ik kan het al uit mijn hoofd!”, een meisje van 16 dat begint aan een Chopin etude, volwassen leerlingen die elkaar tijdens mijn lessen ontmoeten en samen 4-mains gaan spelen, een man van 82 die het Sparta-lied wil leren spelen, ik geniet daar heel erg van.
Natuurlijk, het lesgeven valt me soms ook zwaar. Aan het eind van een reeks lessen ben ik vaak moe, het vraagt veel voorbereidingstijd en er komen extra dingen bij zoals het maken van lesroosters, voorbereiden van graadexamens, voorspeelavonden, rapporten schrijven, het op peil houden van je repertoirekennis, arrangeren van popliedjes enz.
De afgelopen maanden kwam daar nog een uitdaging bij: online lesgeven. Juist in een tijd waarin mensen extra behoefte voelen om iets ter ontspanning te doen, juist nu kinderen heel veel thuis zijn en veelal achter de computer hun huiswerk moeten maken, juist nu is het zo fijn om zelf muziek te kunnen maken. Maar juist nu liggen de gewone pianolessen door de lockdown stil. Gelukkig kunnen we daarvoor in de plaats contact maken via een livestream video-verbinding, maar deze lessen vergen van zowel de leerling als de docent een behoorlijke inspanning. Het zorgt er bij mij voor dat ik me opnieuw afvraag: wat is er essentieel tijdens een les en hoe breng ik dat zo goed mogelijk over?
De online lespraktijk bracht ook andere, onverwachte dingen met zich mee. Leerlingen die trots hun huisdier voor de camera houden, grotere betrokkenheid van ouders bij de lessen, een beter beeld van de instrumenten waarop de leerlingen spelen.
Lees de komende tijd in deze blog over allerlei dingen die ik tijdens de lessen meemaak, onderwerpen uit de vakmethodiek en -didactiek en over zaken die zich achter de schermen van een pianoles-praktijk afspelen.
Voor nu: hoogste tijd om zelf even piano te gaan spelen!